domenica 6 gennaio 2013

Perché i Tedeschi non vogliono che si parli dello Jugendamt





Grazie ad alcuni eurodeputati, in verità sempre più numerosi, il problema costituito dallo Jugendamt in Europa è ancora un tabù soltanto per i Tedeschi. 

I diritti sistematicamente violati dei minori binazionali ormai non possono più essere catalogati come “spiacevoli casi singoli” che rientrano nell’ambito del diritto di famiglia e dunque del diritto nazionale di competenza dei singoli Stati membri; il diritto alla propria lingua, cultura, famiglia, identità sono inequivocabilmente diritti fondamentali sanciti dalla Carta dell’Unione Europea che la Germania non rispetta e che l’Unione Europea, in questo 2013 che inizia, ci attendiamo saprà imporre.


Infatti il problema non riguarda alcune coppie miste, in litigio dopo la separazione, bensì la politica economica tedesca e il futuro dei singoli Stati dell’Unione. In Germania, dove la demografia decrescente rappresenta un concreto pericolo per l’economia e il futuro di questa nazione, un terzo dei bambini è di origine straniera*. Questo significa che un terzo dei già troppo pochi bambini, (in Germania la natalità è in calo da oltre 40 anni* – per questo le statistiche riportano un tasso di disoccupazione giovanile tra i più bassi d’Europa!) potrebbe un giorno, se conserva lingua e cultura di origine, o di uno dei genitori, decidere di lasciare la Germania, provocando un disastro economico senza precedenti. Il governo tedesco, tradizionalmente e culturalmente previdente e pianificatore, è ben conscio di questo pericolo e si è organizzato affinché nessun bambino lasci mai la Germania (grazie al RE 2201/2003 sono sufficienti solo sei mesi di permanenza in Germania affinché la giurisdizione tedesca si impossessi del minore), che si interrompa radicalmente ogni contatto con il genitore straniero, sia che quest’ultimo abiti in Germania, sia che abbia fatto ritorno al suo paese. 

Il diritto di famiglia è solo il paravento e lo strumento per una pianificazione economica di dimensioni colossali. Il 30% dei bambini in Germania, significa un business miliardario che la Germania non può e non vuole lasciarsi sfuggire. Per questo tutti gli schieramenti politici tedeschi sono uniti nel boicottare ogni analisi sullo Jugendamt e nel censurare le nostre petizioni.

In questi ultimi anni, in tempi di crisi globale, ognuno dei nostri figli non rappresenta solo un vantaggio economico per la Germania, ma anche una insostituibile perdita per le economie degli altri Stati. Se lasciamo che i Tedeschi continuino  a percorrere questa strada, solo i “vecchi tedeschi” (nel 2050 un terzo della popolazione tedesca avrà più di 60 anni*)  avranno ancora chi paga loro la pensione, noi no! 
Con il RE Bruxelles IIbis si è data alla Germania la possibilità di accaparrarsi velocemente la competenza giurisdizionale sull’affido, con il RE 4/2009 si impone ai genitori stranieri di finanziare anche la germanizzazione dei propri figli, grazie alle sentenze che quei tribunali emettono unilateralmente in segreto, permettendo così pignoramenti e ladrocini dall’apparenza legale, in realtà solo deutsch-legal.

Dunque il 2013 non dovrà solo essere l’anno nel quale i nostri figli tornano a casa, ma anche quello della ritrovata coscienza e dignità di ognuno degli Stati dell’Unione a tutela dei propri concittadini, della loro economia e del loro futuro.

Agli eurodeputati che abbiamo eletto e che ci rappresentano, affidiamo questo compito importante che rappresenta la salvaguardia non solo delle nostre famiglie, ma anche quella dei Popoli Europei che vogliono conservare la propria lingua e la propria cultura in un’Europa che si rispetta e si arricchisce nelle diversità e non che si appiattisce divenendo un protettorato tedesco.

* dati del Bundesamt für Migration und Flüchtlinge

--------------------EN ESPAGNOL -------------------------------


 
Estimados Europarlamentarios

Con esta carta quiero desearos, primero de todo, un buen año 2013. Así os lo deseo yo y también los demás padres que tienen hijos en Alemania con los que no tienen contacto, los padres que hemos pasado las fiestas navideñas solos, llamándonos los unos con los otros [1] para compartir nuestro dolor, nosotros que hemos empezado el nuevo año lleno de viejo dolor, pero tambien con la seguridad de que ya no estamos solos.

Gracias a algunos de vosotros, cada dia mas, el problema que constituye el Jugendamt en Europa es un tabú sólo para los Alemanes.
Los derechos sistematicamente violados de los menores con doble nacionalidad ya no se pueden catalogar como “desagradables casos aislados” que entran dentro del derecho de familia de competencia individual de cada Estado miembro: el derecho al idioma, a la cultura, a la familia y a la identidad son inequivocamente Derechos Fundamentales manifestados en la Carta de la Union Europea que Alemania no respeta y que, estamos seguros, la Union Europea en este nuevo año que comienza sabrá imponer.

De hecho, el problema no deriva de la lucha entre las parejas despues de las separaciones, el problema está en la politica economica alemana y en el futuro individual de cada Estado de la Union. En Alemania la demografia sigue bajando de forma preocupante, representando un peligro real para la economia y el futuro de esta nacion, ya que un tercio de los niños son de origen extranjero. Eso significa que un tercio de los ya escasos niños, (en Alemania la natalidad està bajando desde hace mas de 40 años* - por eso los indices de paro juvenil están entre los mas bajos de Europa!) podría algun dia, si mantienen el idioma, la cultura de origen y el contacto con el otro progenitor, abandonar Alemania, provocando un desastre economico sin precedentes. El gobierno alemán, tradicional y culturalmente planificador y previsor, es conciente de este peligro y se ha organizado para que ningun niño abandone nunca Alemania (gracias al RE 2201/2003 son suficientes seis meses de permanencia en Alemania para que la Jurisdicion Alemana se apodere del menor) y por eso propicia que se interumpa radicalmente cualquier tipo de contacto con el padre extranjero, tanto si vive en
Alemania como si ha vuelto a su pais de origen.

El derecho de familia es solo una cortina de humo y el instrumento para una planificacion economica a gran escala. El 30% de los niños en Alemania, significa un business bilionario que Alemania no quiere y no puede dejar escapar.
Por eso todos los partitos politicos alemanes hacen bloque unico en boicotear cualquier tipo de analisis sobre el Jugendamt y en censurar nuestras peticiones.

En estos ultimos años, en los que sufrimos una crisis global, cada uno de nustros hijos no representa solo una ventaja economica para Alemania, sino que también supone debilitar las economias de los demas Estados. Si dejamos que los Alemanes sigan ese caminos, solo los “ancianos alemanes” (en el 2050 un tercio de la popolacion Alemana contará con más de 60 años de edad*) tendrán quienes les pague las pensiones, nosotros no! Con el RE Bruxelles IIbis se ha dado a Alemania la posibilidad de arebatar rapidamente la competencia jurisdicional sobre la custodia, con el RE 4/2009 se impone a los padres extranjeros la obligación de financiar la alemanizacion de sus hijos, gracias a las sentencias que los tribunales Alemanes emiten unilateralmente y en secreto, permitiendo así las expropiaciones y los latrocinios aparentemente legales.

Por esto el 2013 no debería ser sólo el año en el cual nuestros hijos regresen a casa, sino tambien el año de la reencontrada conciencia y dignidad de cada uno de los Estados de la Union en la defensa de sus ciudadanos, de sus economias y de su futuro.

A vosotros, a los europarlamentares que hemos elegido y que nos representáis, os encomendamos este importante legado, que es el de defender, no solo nuestras familias, sino tambien los Pueblos Europeos que quieren mantener su idioma y su cultura dentro de un marco enriquecedor y respetuoso con las diferencias y que no quieren tranformarse en un protectorado aleman.

______________________________

* Datos del Bundesamt für Migration und Flüchtlinge



[1] Hablar por telefono, intercambiar experiencias y declararse solidaridad mutua ha sido suficiente para meter en la carcel a mas de un padre y para desencadenar en Alemania secuestros de Peticiones listas para ser enviadas a la Comision del PE. Las organizaciones de los padres y abuelos se han convertido en organizaciones criminales tan sólo por haber denunciado los abusos de las autoridades Alemanas. Se juzgan las victimas en vez de los verdugos.


------------------- TEXTE FRANCAIS -----------------------------


Grace à des eurodéputés, en réalité chaque jour plus nombreux, le problème qu’est le Jugendamt en Europe n’est plus désormais un tabou que pour les Allemands. 

Les droits systématiquement violés des enfants binationaux ne peuvent plus être classés comme « des regrettables cas uniques » qui rentrent dans le champ du droit de la famille et donc du droit national de compétence de chacun des États membres ; le droit à sa propre langue, à sa culture, à sa famille et à son identité sont indéniablement des droits fondamentaux établis par la Charte de l’Union Européenne, droits que l’Allemagne ne respecte pas et que l’Union Européenne saura lui imposer pendant cette année qui commence.

En effet le problème ne concerne pas quelque couple mixte, en litige suite à sa séparation, mais la politique économique allemande et le futur de chaque État membre de l’Union. En Allemagne, où la démographie dèclinante représente un danger concret pour l’économie et le futur de ce pays, un tiers des enfants est d’origine étrangère*. Cela signifie qu’un tiers des enfants, qui sont déjà très peu (en Allemagne la natalité est en baisse depuis 40 ans* – voilà la raison pour laquelle les statistiques indiquent un taux de chômage des jeunes des plus bas d’Europe ! ) pourrait un jour, s’il garde la langue et la culture d’origine, ou de l’un de ses parents, décider de quitter l’Allemagne, tout en causant ainsi un désastre économique sans précédent. Le gouvernement allemand, par tradition et par culture très prévoyant et planificateur, est conscient de ce danger et il s’est donc organisé pour qu’aucun enfant ne quitte jamais l’Allemagne (avec le RE 2201/2003 il suffit de résider six mois en Allemagne pour que la juridiction allemande prenne possession de l’enfant), pour qu’on le coupe de tout contact avec le parent étranger, indifféremment du fait que ce dernier vit en Allemagne ou qu’il est rentré dans son pays. 

Le droit de la famille n’est que la couverture et l’instrument d’une planification économique de dimensions colossales. Ce 30% d’enfants d’origine étrangère en Allemagne représente un business de plusieurs milliards auquel l’Allemagne ne peut et ne veut pas renoncer. Pour cette raison, tous les groupes politiques allemands sont unis quand il s’agit de boycotter toute analyse du Jugendamt et de censurer nos pétitions.

Ces derniers temps, les temps de la crise mondiale, chacun de nos enfants ne représente pas seulement un avantage économique pour l’Allemagne, mais aussi une perte irremplaçable pour les économies des autres États. Si nous laissons les Allemands continuer sur ce chemin, il n’y aura que les « vieux allemands » (en 2050 un tiers de la population d’Allemagne aura plus de 60 ans*) qui toucheront leur retraite, mais pas nous ! Avec le RE Bruxelles II bis on a donné à l’Allemagne la possibilité de s’accaparer la compétence juridique sur la garde des enfants, avec le RE 4/2009 on impose aux parents étrangers de financer la germanisation de leurs propres enfants, au moyen des décisions que les tribunaux allemands prononcent de façon unilatérale et secrète, tout en permettant ainsi des saisies et de véritables spoliations qui n’ont que l’apparence de la légalité et qui ne sont que deutsch-légal. 

2013 ne devra pas être seulement l’année pendant laquelle nos enfants rentreront à la maison, mais aussi celle de la prise de conscience et du recouvrement de la dignité par chacun des États de l’Union à protection de ses concitoyens, de leur patrimoine et de leur futur.

Aux Eurodéputés que nous avons élus et qui nous représentent , nous confions cette tâche essentielle et qui n’est pas seulement la sauvegarde de nos familles, mais aussi celle des peuples européens qui veulent garder leur propre langue et leur propre culture dans une Europe qui se respecte et s’enrichit dans les différences et non pas qui s’abaisse à devenir un protectorat allemand.

* Données du Bundesamt für Migration und Flüchtlinge

---------------------- ENGLISH TEXT ---------------------------------

Thanks to some members of the European Parliament, increasing indeed in number, the question regarding Jugendamt in Europe is still a taboo only to Germans. 
The rights, violated on a regular basis, of binational children are no longer to be considered as "regrettable single cases", as pertaining to family law and therefore national law, under the competence of each member State. 

The rights to one's own language, culture, family and identity are definitely fundamental rights established by the Charter of the European Union, disregarded by Germany. We expect  that in this new year, just begun, the European Union will be able to enforce respect for it.
As a matter of fact this problem does not concern some mixed couples, fighting after the separation, but the German political economy and the future of each State of the Union. In Germany population is decreasing and this is a real danger for the economy and the future of this country, in which there is one third of the children of foreign origin*. This means that one third of the very few children, (in Germany birth rate has been decreasing for 40 years * - and this is the reasons why statistics display one of the lowest  youth unemployment rates  in Europe!)  in the future could, in case they keep language and culture of origin of one or both parents, decide to leave Germany, thus causing an unprecedented economic disaster.
The German government, a widely renown farsighted long-range planner, is well aware of this danger and has made arrangements accordingly so that no child ever leave Germany (thanks to RE 2201/2003 only 6 months of stay in Germany are enough to allow German authorities to take possession of the child),  and all contacts with the foreign parent are radically discontinued, if the last one either still lives in Germany or has returned to his country.
Family law rules are just the cover and the tool for an economic planning of incredible sizes. 30% of children in Germany means a  huge turnover that this country cannot lose and does not want to.
That is the reason why the whole array of German  political parties agrees to boycott all inquiries on Jugendamt and to ban our petitions.
In the light of the global economic crisis of  the present  time, each one of our children represents not only an economic advantage for Germany,  but also an irreplaceable loss for the economies of the other countries. Allowing Germany to keep on following  this path, only "elderly German people" (by 2050 one third of the German population will be older than 60*) will have someone bearing the costs of their pensions, we will not.
On account of the RE Bruxelles IIbis, Germany has the possibility to obtain quickly the jurisdictional competence over custody, and on the ground of the 4/2009 foreign parents have to finance even  the germanisation of their own children, thanks to the judgements  issued unilaterally and secretly by those courts, which allow  apparently legal foreclosures and robberies, but in reality only "deutsch-legal".
Consequently 2013 will have to be the year when our children return home, and also the year of the regained consciousness and dignity for all States of the Union, in the interest  of their citizens, their economies and their future.
We entrust the Members of the European Parliament, whom we elected to represent us,  with this important task, which aims  to safeguard not only our families but also those European peoples which want to keep their language and culture in a continent, Europe, which wishes to maintain its dignity and self esteem, improves thanks to its differences and does not remain inactive, waiting to become a German protectorate.

* based on data from Bundesamt für Migration und Flüchtlinge

----------------- IVRIT -----------------------------


ינואר 2013
לחברי הפרלמנט האירופאי הנכבדים,
אנו, ההורים לילדים הגרים בגרמניה, כותבים את המכתב הזה כדי לאחל לכם שנה חדשה טובה.  בהשוואה לזה, אנו בילינו  בעצב את ימי חג המולד בבדידות בטלפון[i], מתקשרים אחד לשני וחולקים את הכאב תוך כדי חיזוק המודעות שלנו לגבי השלמת תהליך ה-גרמניזציה של ילדינו.  אנו התחלנו את השנה החדשה עם כל הכאב הישן אבל גם עם הבטחון שאנחנו כבר לא לבד.
הודות לאחדים מכם, המתרבים אכן במספר, שאלת עניין היוגנדאמט באירופה היא עדיין טאבו רק לגרמנים בלבד.  הזכויות המופרות על בסיס קבוע של ילדים בעלי לאומיות כפולה, אינן יכולות להיות תחת כותרת ההתייחסות של "רק מספר מיקרים מצערים", בהתייחס לחוקי משפחה ולפיכך לחוקים בינלאומיים תחת החוקים הלאומיים הריבוניים המוחלים של  כל מדינה חברת האיחוד.  הזכות לשפה עצמית, תרבות, משפחה וזהות הן בהחלט זכויות יסוד המעוגנות בחוק ייסוד האיחוד האירופאי, שמתעלמים על ידי גרמניה.  אנו מצפים שבשנה החדשה הזו שרק החלה, שהאיחוד האירופאי יהיה מסוגל לבצע אכיפה לכיבודם של אלה.
לאמיתו של דבר, בעייה זו אינה כוללת מספר בודד בלבד של זוגות מעורבים הרבים לאחר פרידה, אלא את הפוליטיקה הכלכלית הגרמנית ואת העתיד של כל אחת מחברות האיחוד.  בגרמניה האוכלוסיה פוחתת וזוהי סכנה מוחשית לכלכלה ולעתיד של המדינה הזו שבה כשליש מהילדים הם ממוצאים זרים*. זה אומר ששליש ממספר הילדים המועט הזה (בגרמניה פוחת שיעור הילודה במשך ארבעים השנים האחרונות בהתמדה* -  זוהי גם הסיבה לכך שהסטטיסטיקה מראה לגבי אבטלת נוער בגרמניה את האחוזים הנמוכים ביותר! ) ,עשויים בעתיד, במקרה שהם יחזיקו בשפה ובתרבות המקור של שני ההורים, להחליט לעזוב את גרמניה ועל ידי כך לגרום להתרחשות אסון כלכלי חסר תקדים. 
 ממשלת גרמניה, הידועה ומוכרת ברבים כמתכננת לטוח ארוך, הינה מודעת היטב לסכנה זו ולכן ביצעה סידורים בהתאם כדי שאף ילד לא יוכל אי פעם לעזוב את גרמניה ( הודות ל-  RE 2201/2003, שישה חודשי שהות בגרמניה מספיקים כדי לאפשר לרשויות הגרמניות לקחת חזקה על הילד) וכל הקשרים עם האזרח של המדינה האחרת הזר מופסקים באופן רדיקלי, בלא התייחסות לכך אם האחרון הלה עדיין גר בגרמניה או שהוא חזר למדינתו.  
חוקי המשפחה הינם רק הכיסוי והכלי לתכנון כלכלי בהיקף בלתי יאומן. 30% מהילדים בגרמניה זה אומר תשומה אדירה שהמדינה הזו אינה יכולה להפסיד ואינה רוצה בכך. זוהי הסיבה לכך מדוע כל הקשת הרחבה של המפלגות הפוליטיות הגרמניות מסכימה להחרמת כל התשאילים התחקיריים לגבי היוגנדאמט ולפסול את העצומות שלנו.
לאור המשבר הכלכלי הכללי הנוכחי של זמננו, כל אחד מילדינו מייצג לא רק ייתרון כלכלי לגרמניה אלא גם הפסד למדינות האחרות ללא תחליף. להניח לגרמניה להמשיך במסלול זה, אומר רק "שלגרמנים קשישים" ( בשנת 2050 כשליש מאוכלוסיית גרמניה תהיה מעל גיל שישים) יהיה מישהו שיישא בעול כיסוי הפנסיות שלהם, ולנו לא.
לפי RE BRUXELLES IIBIS, לגרמניה יש את היכולת להשיג בזריזות את היכולות המשפטיות לגבי זכות משמורת ועל יסוד 20094 הורים זרים מחוייבים אפילו לממן את הגרמניזירונג של ילדיהם שלהם, הודות להכרעות שהושגו באופן חד צדדי ובסודיות על ידי בתי המשפט האלה שכפי הנראה מרשים הדחקה ושדידות באופן חוקי אבל במציאות זה הנו רק "DEUTSCH-LEGAL" (חוקי באופן גרמני בלבד, או לפי האופן הגרמני, בגרמניות).
כמסקנה עקבית 2013 חייבת להיות השנה שבה ילדינו ישובו הביתה, וגם השנה של חידוש המודעות וכבוד האדם לכל מדינות האיחוד, באינטרס של אזרחיהם, הכלכלות שלהם ועתידם.
אנו מסמיכים אתכם, חברי הפרלמנט האירופאי שבחרנו על מנת לייצגנו, במטלה חשובה זו שמטרתה לא רק להגן על משפחותינו אלא גם על  האירופאים הללו שרוצים לשמור על שפתם ותרבותם ביבשת האירופאית, השואפת להחזיק בכבודה ובחיוניותה, המשתפרת הודות לשוני ולא נשארת חסרת פעילות בהמתנה להפוך לאיזור חסות גרמנית כפרקטורט  ( PROTECTORATE).

* מבוסס על נתונים של הלשכה לסטטיסטיקה להגירה ופליטים הגרמנית Bundesamt für Migration und Flüchtlinge




[i] שיחות בטלפון, שיתוף חוויות והצגת תמיכה הדדית היתה מספקת לגרימת מאסר של יותר מאדם אחד והסתיימה בחיפושים והחרמת עצומות שהיו מוכנים למשלוח לועדה של הפרלמנט האירופאי. אירגוני הורים ואירגוני סבים וסבות הפכו להיות עתה  מיוחסים כאירגוני פשע מאורגן, רק בעבור אשמת הדיווח על מעילה בשימוש בכוח של הרשויות הגרמניות. בדרך זו הקורבנות עוברים תהליך קרימינליזציה והתוקפנים לקורבנות.  



 ----------------------- segue TESTO IN ARABO ---------------------


  




  
رسالة الى البرلمان الأوروبي
 إلى أعضاء البرلمان الأوروبي الكرام
 نحن، آباء وأمهات الأطفال الذين يعيشون في ألمانيا، نرسل إليكم هذه الرسالة ونتمنى لكم سنة جديدة سعيدة. أما نحن فلقد قضينا الوقت خلال السنة الجديدة مع الهاتف، لتبادل الآلام والأحزان المشتركة وعيًامنا بأن دولة ألمانيا لا تنفك عن جرمنة أبناءنا على نحو متزايد. هكذا نبدأ العام الجديد مع الآلام والأحزان القديمة، ولكن مع الاعتقاد بأننا لم نعد لوحدنا
 إن موضوع (ما يسمى بـ) مصلحة رعاية الشباب في أوروبا لا يزال من المحرمات إلا بالنسبة للألمان أنفسهم. ويرجع الفضل في ذلك الى بعض الأعضاء في البرلمان الأوروبي الذي صار عددهم يزداد من يوم الى آخر! إن حقوق الطفل من جنسيتين إثنين التي لا زالت ألمانيا تنتهكها بانتظام لم يعد النظر إليها على أنها "حالات خاصة مؤسفة" لأن قانون الأسرة وبالتالي القانون الوطني يتعلق بمسؤولية كل دولة من الدول الأعضاء. وإن حقوق كل إنسان في ممارسته للغة الخاصة به وحقه في أسرته وثقافته وهويته الخاصة به هي حقوق أساسية لا شك ولا ريب فيها كما جاء ذلك في ميثاق الحقوق الأساسية للاتحاد الأوروبي. إلا أن دولة ألمانيا تنتهك هذه الحقوق الأساسية باستمرار وتدوسها بالأقدام.
 إننا ننتظر من الاتحاد الأوروبي أن يفرض على دولة ألمانيا احترام حقوق الإنسان الأساسية في خلال هذه السنة الجديدة.
 إذ أن هذه المشكلة لا تؤثر في الواقع على الأزواج المختلطة من جنسيتين أو على كفاح الأولياء فيما بينهم بعد فصل العلاقة الزوجية. إن تأثيرها يعود حقيقة على الاقتصاد الألماني بأكمله وبالتالي على مستقبل الدولة العضو
 فلو تأملنا في معدل السكان في ألمانيا فنجده يناقص بصورة مستمرة، مما يشكل خطرا ملموسا على الاقتصاد ومستقبل هذا البلد التي يعيش فيه ثلث الأطفال من أصل أجنبي.
وهذا يعني أن ثلث الأطفال في بلد يشكو من قلة المواليد (يتراجع معدل المواليد في ألمانيا في السنوات الـ 40 الماضية بشكل مهول) لو اتخذ قرارا في التخلي عن ألمانيا والعيش في بلاد أحد من الأولياء أو كليهما لأغراض لغوية أو حضارية، سوف تنجر عنه كارثة اقتصادية لم يسبق لها مثيل.
إن الحكومة الألمانية التي تُعرَف بالتخطيط الطويل المدى في كل صغيرة وكبيرة لمدركة كامل الإدراك بهذاالخطر. هذا ما جعلها تقوم بالترتيبات اللازمة لكي تمنع كل طفل من مغادرة ألمانيا ولكي تمنع الولي الأجنبي من كل الإتصالات مع طفله، سواء بقي الولي الأجنبي في ألمانيا أو عاد إلى وطنه.  فبمجرد أن يُقضي الطفل مدة 6 أشهر في بلدها حتى تسمح ألمانيا لسلطاتها بملكية الطفل معتمدة في ذلك على قانونبروكسل 2/2201/2003، الذي ينص على الإعتراف وتنفيذ الأحكام الأجنبية من قانون الأسرة.
 فقواعد قانون الأسرة ليست سوى قناع وأداة لتخطيط إقتصادي مهول، إرتفاع مرابحه لا يصدقه العقل:30٪ من الأطفال الأجانب يعيشون في ألمانيا! عدد بالغ يمثل أرباحا طائلة لا تفكر دولة ألمانيا في خسارتها ولا يمنكها الإستغناء عنها أبدا.
وهذا هو السبب لماذا اتفقت كل الأحزاب الألمانية على عدم الإجابة عن جميع الأسئلة التي تتعلق بمصلحة رعاية الشباب ومنع كل الالتماسات الذي نقدمها في هذا الشأن.
فإذا أخذنا الأزمة الإقتصادية العالمية في الوضع الراهن بعين الإعتبار، فإن كل من أطفالنا يمثل مكسبا اقتصاديا بالنسبة لألمانيا وفي نفس الوقت خسارة بالنسبة للإقتصاد الأجنبي.
وإذا تركنا ألمانيا تتمادى في هذا السلوك فنكون بذلك قد ضمنا لها وليس لنا معشات المسنين في العمر. سوف يبلغ ثلث سكان ألمانيا أكثر من 60 سنة من العمر الى غاية 2050.
فيمكن لدولة ألمانيا نظرا لقانون بروكسل 2/2201/2003، الذي ينص على الإعتراف وتنفيذ الأحكام الأجنبية من قانون الأسرة، من فك الحضانة على عين المكان ولا يحق للولي الأجنبي بعدها إلا تمويل جرمنة أطفاله، بفضل الأحكام التعسفية التي تصدرها المحاكم الألمانية في الخفاء.
ولهذه الأسباب فلا بد من أن تكون سنة 2013 سنة العودة، عودة أطفالنا إلى ديارهم، وأيضا سنةاسترجاع الكرامة بالنسبة لجميع دول الاتحاد ومواطنيها باعتبار ذلك في مصلحة تلك الدول.
ونحن على ثقة تامة بكم، أعضاء البرلمان الأوروبي، وقد اخترناكم لتمثيلنا في هذه المهمة البالغة .فليس هدفنا هو الدفاع عن اللغة والحضارة في الوسط العائلي فحسب، بل في كل الشعوب الأوروبية للحفاظ على لغتهم وثقافتهم، ولضمان كرامتهم حتى لا نصير جميعا محمية ألمانية تحت سلطة الألمان.

------------------------------------------------------------------------------------------------------










Αγαπητά μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,

Εμείς, γονείς παιδιών που ζούνε στην Γερμανία, σας στέλνουμε αυτό το γραμμα για να σας ευχηθούμε ευτυχισμένο το νέο έτος. Αντιθέτως εμείς δυστυχώς περάσαμε τις μέρες γιορτών μόνοι
μας στο τηλέφωνο, καλώντας ο ένας το άλλων μοιράζοντας τον πόνο μας και παράλληλα ενισχύοντας την ευαισθησία για την παντελή  γερμανοποίηση των παιδιών μας.
Ξεκινήσαμε την νέα χρονιά με τον παλιό πόνο, επίσης όμως με την πεποίθηση ότι δεν είμαστε
πια μόνοι.

Χάρη σε κάποιους από εσάς, αυξανόμενος μάλιστα ο αριθμός, το θέμα που αφορά το Jugendamt στην Ευρώπη, εξακολουθεί να αποτελεί ένα ταμπού μόνο για τους Γερμανούς.
Τα δικαιώματα τον παιδιών δυο εθνικοτήτων, που παραβιάζονται σε τακτική βάση, δεν μπορούν πλέον να θεωρούνται ως “λυπηρές μεμονωμένες περιπτώσεις”, όπως σχετικά με το οικογενειακό δίκαιο και ως εκ τούτου και του εθνικού δικαίου, υπό την αρμοδιότητα του κάθε μέλους.
Τα δικαιώματα για τη γλώσσα, την κουλτούρα του, την οικογένεια και την ταυτότητα του καθενός είναι σίγουρα θεμελιώδη δικαιώματα που καθορίζονται από το Χάρτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αγνοούμενα από τη Γερμανία. Περιμένουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα επιβάλλει σεβασμό για αυτό το θέμα, για το νέο έτος που μόλις ξεκίνησε.

Στην πραγματικότητα αυτό δεν αφορά τα ζευγάρια δυο εθνικοτήτων, που έχουν διαμάχες μετά το χωρισμό, άλλα την Γερμανική πολιτική οικονομία και το μέλλον του κάθε κράτους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στη Γερμανία ο πληθυσμός μειώνετε και αυτός είναι πραγματικός κίνδυνος για την οικονομία και το μέλλον αυτής της χώρας, στην οποία το ένα τρίτο των παιδιών είναι άλλης καταγωγής.
Αυτό σημαίνει ότι εάν το ένα τρίτο από τα ήδη λίγα παιδιά (στην Γερμανία υπάρχει υπογεννητικότητα εδώ και 40 χρόνια, κι αυτός είναι ο λόγος που οι στατιστικές εμφανίζουν ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας των νέων στην Ευρώπη!) σε περίπτωση που διατηρούσε την γλώσσα και τον πολιτισμό της καταγωγής του ενός η και των δυο γονιών και αποφάσιζε να εγκαταλείψει την Γερμανία, θα προκαλούσε μια οικονομική καταστροφή άνευ προηγουμένων.

Η γερμανική κυβέρνηση, που είναι γνωστή για τον μακροχρόνιο διορατικό σχεδιασμό της, γνωρίζει πολύ καλά αυτόν τον κίνδυνο και έχει λάβει τα μέτρα της, ώστε κανένα παιδί να μην αφήσει ποτέ τη Γερμανία (χάρη στο άρθρο 2201/2003 αρκούν 6 μήνες παραμονής στη Γερμανία, για να επιτρέψουν στις γερμανικές αρχές να πάρουν στην κατοχή τους το παιδί) και να κοπούν όλες οι επαφές με τον αλλοδαπό γονιό, είτε αυτός ζει στην Γερμανία είτε επιστρέψει στην χωρά του.

Οι κανόνες του οικογενειακού δικαίου είναι μόνο η κάλυψη και το εργαλείο για έναν οικονομικό σχεδιασμό απίστευτου μεγέθους. 30% των παιδιών της Γερμανίας σημαίνει μια μεγάλη είσπραξη που αυτή η χώρα δεν μπορεί και δεν θέλει να χάσει. Αυτός είναι και ο λόγος που το σύνολο της διάταξης των γερμανικών πολιτικών κομμάτων συμφωνεί να μποϊκοτάρουν όλες τις έρευνες για Jugendamt και να απαγορέψει τις αιτήσεις μας.

Υπό το φως της σημερινής παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, κάθε ένα από τα παιδιά μας αποτελεί όχι μόνο ένα οικονομικό πλεονέκτημα για τη Γερμανία, αλλά και μια αναντικατάστατη απώλεια για τις οικονομίες των άλλων χωρών.
Επιτρέποντας  την Γερμανία να ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο, μόνο ο “γερμανικός ηλικιωμένος λαός” (μέχρι το 2050 το ένα τρίτο του πληθυσμού της Γερμανίας θα είναι ηλικίας άνω των 60) θα έχει κάποιον να του πληρώνει τις συντάξεις ενώ εμείς δεν θα έχουμε.

Λόγου του RE Bruxelles Iibis, η Γερμανία έχει την δυνατότητα να ζητήσει γρήγορα από την αρμοδία δικαιοσύνη την επιμέλεια, βάση του  4/2009, ώστε οι αλλοδαποί γονείς να χρηματοδοτήσουν ακόμη και την γερμανοποίηση των παιδιών τους, χάρη στις αποφάσεις που εκδίδονται μονομερώς και κρυφά από τα δικαστήρια, τα οποία φαίνονται ναι επιτρέπουν κατασχέσεις και ληστείες, αλλά στην πραγματικότητα είναι μόνο “νόμιμα στην Γερμανία.”

Συνεπώς, το 2013 θα πρέπει να είναι το έτος, το οποίο τα παιδιά μας θα επιστρέψουν στην πατρίδα τους και επίσης η χρονιά που θα επανακτήσουμε την συνείδηση και την αξιοπρέπεια όλων τον μέλλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για το συμφέρον των πολιτών, τις οικονομίας και του μέλλον τους.

Σας εμπιστευόμαστε Κύριοι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που σας έχουμε εκλέξει να μας εκπροσωπείτε, στο σημαντικό αυτό έργο, το οποίο έχει ως στόχο να διασφαλίσει όχι μόνο τις οικογένειές μας, αλλά και αυτές των λαών της Ευρώπης που θέλουν να διατηρήσουν τη γλώσσα και τον πολιτισμό τους σε μια ήπειρο,την Ευρώπη, η οποία επιθυμεί να διατηρήσει την αξιοπρέπειά της και την αυτοεκτίμηση της, βελτιώνοντας της διαφορές της και να μην παραμένει αδρανής, περιμένοντας να γίνει ένα γερμανικό προτεκτοράτο.

 ------------------------------------ AUF DEUTSCH ---------------------------





Sehr geehrte Mitglieder des Europäischen Parlaments,


Wir, die Eltern der Kinder, die in Deutschland leben, schicken Ihnen diesen Brief um Ihnen ein frohes neues Jahr zu wünschen. Im Gegensatz dazu haben wir leider unsere Feiertage am Telefon verbracht, und gegenseitig unseren Schmerz geteilt, da uns die vollkommene Verdeutschung unserer Kinder verstärkt bewusst wird. Wir beginnen das neue Jahr mit dem alten Schmerz, aber auch mit dem Glauben, dass wir nicht mehr allein sind.

Dank einigen von Ihnen, und es werden immer mehr, ist das Thema Jugendamt in Europa immer noch ein Tabu nur für Deutsche. Die rechte binationaler Kinder, die regelmäßig verletzt werden, werden nicht mehr als "bedauerlicher Einzelfall" betrachtet, da das Familienrecht und daher auch das nationale Recht die Zuständigkeit der einzelnen Mitgliedstaates betrifft. Die Rechte an der eigenen Sprache, Kultur, Familie und Identität sind definitiv Grundrechte in der Charta der Europäischen Union, die von Deutschland missachtet werden.
Wir erwarten dass die Europäische Union in diesem Jahr, das gerade erst begonnen hat, das Respekt für die die  Grundrechte erzwingen wird.

Tatsächlich betrifft dieses Problem nicht die gemischten Paare und ihren Kampf nach der Trennung, sondern die deutsche Volkswirtschaft und die Zukunft des jeweiligen Mitgliedsstaates.

In Deutschland sinkt die Bevölkerungsrate und das ist eine echte Gefahr für die Wirtschaft und die Zukunft dieses Landes, in dem es ein Drittel der Kinder ausländischer Herkunft sind*.
Das bedeutet dass, wenn sich ein drittel der eh schon wenigen Kinder (in Deutschland fällt die Geburtsrate die letzten 40 Jahre*) sich für die Sprache und die Kultur des Herkunftslandes eines oder beider Elternteile entscheiden und Deutschland verlassen, es eine noch nie dagewesene wirtschaftliche Katastrophe geben wird.

Die deutsche Regierung, die für ihre weitsichtige Planung bekannt ist, ist sich auch dieser Gefahr bewusst und hat Vorkehrungen getroffen, so dass kein Kind Deutschland jemals verlässt  (gemäß RE 2201/2003 reichen 6 Monate Aufenthalt in Deutschland aus, um den deutschen Behörden das Recht zu geben das Kind in ihr Besitz zu ziehen) und jeglicher Kontakt zu dem ausländischen Elternteil verboten wird, ob dieser in Deutschland wohnt oder in sein Heimatland zurückgekehrt ist.

Die Regeln des Familienrechtes sind nur die Deckung und das Werkzeug für eine wirtschaftliche Planung von unglaublicher Höhe. 30% der in Deutschland lebenden Kinder bedeutet einen sehr hohen Umsatz, den das Land nicht verlieren will und kann.
Das ist der Grund dafür, dass sich die Deutschen Parteien verpflichtet alle Anfragen an das Jugendamt zu boykottieren und unsere Petitionen zu verbieten.

In Anbetracht der heutigen weltweiten Wirtschaftskrise stellt jedes unserer Kinder nicht nur einen wirtschaftlichen Vorteil für Deutschland, sondern auch ein unersetzlichen Verlust für die Wirtschaft der anderen Länder dar.
Wenn es Deutschland erlaubt wird diesen Pfad zu gehen, wird es nur für das "ältere deutsche Volk" jemanden geben der seine Rente zahlt (bis 2050 wird ein Drittel der deutschen Bevölkerung  älter als 60 sein) und nicht für uns.

Aufgrund der RE Bruxelles IIbis hat Deutschland die Möglichkeit vor Ort die elterliche Sorge zu beantragen und die ausländischen Elternteile müssen die Verdeutschung ihrer eigenen Kinder finanzieren. Und das dank der einseitigen Urteile, die heimlich von den Gerichten gefällt werden.

Deshalb sollte 2013 das Jahr sein, in dem unsere Kinder nach Hause zurückkehren, und auch das Jahr an dem alle Staaten der Union, im Interesse ihrer Bürger  ihre Würde wieder zurückgewinnen.

Wir vertrauen Ihnen, Mitglieder des Europäischen Parlament, die wir gewählt haben um uns in dieser wichtigen Aufgabe zu vertreten. Unser ziel ist es, nicht nur unseren Familien sondern allen europäischen Völkern zu ermöglichen ihre Sprache und ihre Kultur zu erhalten und somit Würde und Selbstachtung zu gewährleisten. Und das wir nicht untätig zusehen und warten das wir ein Deutsches Protektorat werden.


* Quelle : Bundesamt für Migration und Flüchtlinge

Nessun commento:

Posta un commento